Сугыш бара
Котычкыч уен. Уян! Кара!
Бу д;ньяда нинди эшл;р бара:
К;пме кеше ;зл;рен;
Кулын сала,
;крен ген;, чама бел;н:
Эч; д; т;м;ке тарта!
К;нн;н к;нне ул тумаган
Балаларын ;;р;х;тли,
Туган бала, аны к;реп,
Яхшылыкны белер мени?!
Кайдан сезд;
;зегезг; шундый н;фр;т?
;лл; бик аз к;рг;н халык
Безне; михн;т?
Кара ачып к;зл;ре;не:
Сугыш бара.
Бу сугышта башсызлардан
Яхшы коллар чыга!
Атна буе, эч;р ;чен, бу кол эшли!,
; ял к;нне сорауларга
Бик бирешми!
Илле яшьк; к;чк; ;итеп,
Бу кол ;л;!
Калмый яш;п еллар буе
Пенсияг;!
Эч; торган зур гаил;
Корып й;рми,
;ир й;зенд; к;п урынга
Ниятл;ми!
К;нн;н к;нне к;пме кеше,
Ялгыш юлга чыга:
Уз акчасын шул коллыкка
Алыштыра!
“Эч; начар” – диг;н с;зг; ул тик к;л;:
“Мин зур кеше, ;зем бел;м,
Ни эшл;рг;!
;зр;к эчс;;, т;н-к;;елг; була д;ва!”
Шеш; бушый,
кеше – бет;.
Н;рс; кала?
Имангулова Л;йс;н
Другие стихотворения на татарском
http://www.stihi.ru/2012/09/25/1211 Беренче мэхэббэт
http://www.stihi.ru/2015/10/20/1006 Тарая курку кулмэк - ертыла